First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
ZEJ _hLÌ 4 JL k idJ ZB _ b ò - A .
182 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
<5RD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC. 3Ì8
184 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
condannato dalla Chiesa come opposto alla divina rivelazione.
L I T I ÂE 213 Ecclesiae calamitatibus eadem po-
EX S. G I N D U L G E N T I A R U M 255
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 273
274 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 275
276 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 277
278 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
•ç06 E X S . C . INQUISITIONIS
mentum erat notorie publicum, et necessario nova celebra- tio coram parocho requirebatur.
E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M 47&
4 2 S P O L E T A N A SEU R E A T I N A
f>i8 BK ACTIS CONSISTORIALIBUS
6 1 8 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
622 EX. ACTIS CONSISTORIALIBUS
626 EX A C T I S COiNSISTORÏALIBUS
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 629/
LITTERAE 21
Si huius rei rationes hi secum ipsi perquirerent, civilique pruden-
tia reapse excellèrent, profecto non praesens tantummodo tempus spe-
ctarent, nec falsa spe in incerto futuri temporis eventu se duci sine-
rent; sed Romano Pontifici, quod hic optimo iure expostulat, iidem ipsi
sponte tribuentes, rerum cpnditionem removerent incertis plenam ac
periculis; atque ita saluti publicae, et quod magis eisdem cordi est, Ita-
liae prosperitate gloriaeque consulerent - At vero sperandum non est
fore ut haec nostra vox ab Viris illis exaudiatur, qui una cum odio
in Ecclesiam et Pontificatum adoleverunt ; isti plane ut Religionem
aversantur, ita etiam verum soli natalis bonum respuunt. Sed qui ol-
soletis pravisque opinionibus nequaquam imbuti, neque areligioso spi-
ritu affecti, historiae documenta, atque Italicas traditiones iure merito
magni faciunt, neque demum Ecclesiae amorem ab amore Patriae se-
iungunt, hi debent nobiscum agnoscere, in concordia cum sacro Prin-
cipatu, Italiam suae prosperitatis atque amplitudinis omnium maximi
foecundum principium unice habere.
Cuius quidem rei ipsa praesens Italiae conditio cuique fidem facit.
Iam extra omnis dubitationis aleam positum est, idque ipsimet Itali
rerum publicarum periti viri confitentur, cum S. Sede discordiam ne-
quaquam Italiae prodesse sed officere, plerasque sive internas, sive ex-
ternas, nec eas quidem leves, molestias diffieultatesqae eidem comparando.
- Cuiusmodi sunt interius: Catholicorum moeror, dum Eius qui Vica-
rius Iesu Christi est, iura nihili habita spretaque conspiciunt: conscien-
tiarum turbatio; impietatis morumque pravitatis accessio, quae sunt
elementa bono publico magnopere perniciosa. Exterius vero Catholica-
rum offensio, qui una cum Pontificis libertate commoda ac iura, quae
Christianae Societatis maxime intersunt, in discrimen vocari vident: dif-
cultates et pericula, quae in rerum ordine etiam politico possunt exinde
in Italiam devenire, quaeque ut a Patria nostra Deus avertat toto corde
percupimus. - Cesset per eos, qui possunt et debent, iste conflictus, loco
Pontifici, qui eidem convenit, restituto ; atque omnes illae difficultates
et incommoda extemplo cessabunt. Immo hoc facto Italia magnopere
proficeret in iis omnibus, quae cuiuslibet populi veram gloriam felici-
tatemque constituunt; aut quae civilis humanique cultus merito sibi no-
men adsciscunt. Quemadmodum enim illi, ex Dei Providentia, sorte ob-
tigit, ut sit maxime omnium Romano Pontificatui vicina Natio; ita, si
quidem hunc non oppugnet, neve ei contradicat, Eius beneficis infiu-
xibus copiosius excipiendis est destinata.
Oggeri solet: ad civilem Pontificis Principatum restituendum ma-
gnis commodis atque utilitatibus iam obtentis opus esse abdicare; res
civiles, eosque recentes, progressus nihili facere; et ad medium usque
aevum denuo regredi. Sed istae rationes eiusmodi non sunt, ut quid-
quam valeant.
Cui enim bono, quod verum sit atque legitimum, sese Pontificis