13. In Revelatione s. Benigni.
30. De ss. Georgio et Aurelio.
31. In Translatione s. Gerar di.
32. De s. Gregorio Lingonensi.
36. De s. Jacobo Tarentasiensi.
60. In Revelatione ss. Mauritii, Exuperii et Candidi.
63. De ss. Maximo et Venerando.
68. In Translatione s. Moderanni.
77. De s. Petro Tarentasiensi.
78. In Translatione s. Philiberti.
90. De s. Stephano Grandimontano.
In 1. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. Instanti solemnio
Assurgens devotio
Nostra gratuletur,
Mariae Aegyptiae
Laudis multifariao
Titulus donetur.
Ad Matutinum.
Invitatorium.
Deus, cujus
mira clementia
In Maria
claret Aegyptia,
Adoremus.
In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Egressus zella
proficiscens ad nova bella
Fert trans Jordanem
Zosimas pro tempore panem.
2. Stratus humi plorat,
socium sibi quaerit et orat,
Quod petit, assequitur
sociasque sibi reperitur.
3. Quandam currentem
Zosimas sed veste carentem
Vidit et expavit,
quoniam phantasma putavit.
Responsoria.
1. Ad Mariae
laudem Aegyptiae
Vox ubique
sonet laetitiae,
Gaudet ejus
de poenitentia
Et exsultat
coelestis curia.
V. Germine non humili
genuit quam patria Nili.
2. Vultu clara,
clara natalibus,
Inhonestis
obscura moribus,
Plena laxans
frena lasciviae
Nullum cavit
opus infamiae.
V. Historiis scelerum
contempsit quemque dierum.
3. Dum hanc templum
intrante quolibet
Vis intrare
divina prohibet,
Se immundam
scit ansam temere
Mundum velle
locum attingere,
V. Nec patitur crimeu
sacrum contingere limen.
In 2. Nocturno.
Antiphonae.
1. Visu turbatus
signo crucis est revocatus,
Viribus hic sumptis
iter investigat euntis.
2. Sancte senex, propera
visurus spe meliora,
Quae legis et sequeris,
vestigia sunt mulieris.
3. Hanc Zosimas sequitur,
rogat, ut stet, nec minus itur,
Ille magis solito
clamat: moderatius ito.
Responsoria.
1. Imaginis
cujusdam pedibus
Provolvitur
insistens precibus;
Erat scriptum
nomen imaginis
Sub honore
Mariae virginis,
V. Quae salvatorem
peperit ceu stella nitorem.
2. Ad desertum
festinans evolat,
Ubi Christo
se totam imolat,
Se veterem
in se persequitur,
De veteri
nova renascitur.
V. Tota caro pridem
fit tota rebellis eidem.
3. Christo vivens
et mundo mortua
Carnem domat
cruce assidua,
Oris honor
jam defloraverat,
Quem macies,
quem sitis asperat,
V. Excrescunt illi
nivei modicique capilli.
In 3. Nocturno.
Autiphonae.
1. Femina sum, Zosima,
scelerum molimine prima,
Suppleo praeteritae
scelus et dispendia vitae.
2. Poena voluptatem
redimit, sitis ebrietatem,
Crux mollem stratum,
devotio sacra reatum.
3. Tot tormenta fere
fero, quot probra praeteriere,
Quidquid peccavit
caro, carnis victima lavit.
Responsoria.
1. Orans coram
senis intuitu
Transit coelos
Maria spiritu,
Caro mentem,
quo potest, sequitur
Et a terra
tota suspenditur,
V. Est tamquam terrae
nollet contagia ferre.
2. Signum crucis
imprinens fluvio
Transit illum
sicco vestigio,
Et vespere
coenae Dominicae
Turmae datur
comes angelicae,
V. Victricem mundi
dissolvit prima secundi.
3. Peragrante
desertum Zosima
Super artus
carentes anima
Lux effulsit
sole praeclarior,
Novo stupet
eventu senior;
V. Currit, eam reperit,
quam votis, quam pede quae-
rit.
In Laudibus.
Antiphonae.
1. Desuper algentes
artus animaque carentes
Illuxit radius
quasi dux et praevius hujus.
2. Dum dolet, est dubius,
de nomine fluctuat ejus,
Suscitat ora senis
inventum nomen arenis.
3. Sancte pater, Pbariae
sepeli, precor, ossa Mariae,
Gleba recondatur,
cineri cinis adjiciatur.
4. His Zosima demum
nomenque diemque supre-
mum
Agnoscit dubius,
quis conditor exstitit hujus.
5. Femina sanctorum
mercede beata laborum
Ad tumulum vehitur,
famulante fera sepelitur.
Ad Benedictus.
A. Edomata
sexus mollitie
Impetuque
fracto lasciviae
Sic de hoste
triumphans duplici
Carnem docet
et sexum subjici
Spiritui Maria.
In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. In procellis
hujus naufragii
Nobis esto
portus refugii
Atque tua
festa colentibus
Tuis sanctis
succurre precibus
Et meritis, Maria.