PSALMUS I. Felicitas justorum, et impiorum miseria.
Dicit ergo: His malis caret,nec hoc tantum sed in lege Domini voluntas ejus.
Psalmus II. Christi imperium panis conatibus homines expugnabunt.
PSALMUS III. David fugiens Absalom a Deo salutem sperat.
PSALMUS IV. David hortatur ad pacem et omnia bona speranda.
PSALMUS V. Contra malignum, auxilium divinum implorat justus.
PSALMUS VI. Oratio poenitentis Dei misericordiam implorantis.
PSALMUS VIII. In operibus suis mirabilis Dominus.
PSALMUS IX. Celebratur potentia Dei qui impios disperdit et pauperes tuetur.
Dicit ergo : Sic adulabuntur impii
PSALMUS XI. Oratio pro imploranda Dei ope contra impios.
PSALMUS XII. Deprecatio animae fidelis in tribulatione.
Dicit ergo: Sic fecisti, sed tandem
Dicit ergo : Sic retribuet mihi et justitiam, et puritatem: et hoc justum,
PSALMUS XVIII. Deum praedicant creaturae et divina. Peccatorum condonatio postulatur.
PSALMUS XIX. Oratio pro principe ad bellum proficiscente.
PSALMUS XX. Christi post depictos inimicos gratiarum actio.
PSALMUS XXI. Christus moriturus obsecrat ut sibi adsit Deus, et eum laudat.
Dicit ergo : Sic rogo : nec mirum :
Dicit ergo : Sic mea dimitte delicta, nec hoc tantum peto, imo, respice ini - micos meos,
PSALMUS XXVI. David sitam profitetur fiduciam in Deo, et ejus implorat auxilium.
PSALMUS XXVIII. Vocantur filii Dei ad adorandum Dominum, cujus vox describitur.
PSALMUS XXIX. Gratiarum actio pro liberatione a morte et tribulatione.
PSALMUS XXX. Precatio Christi et fidelium se Deo in moerore commitentium.
PSALMUS XXXIII. Benedicit Dominum qui est justorum lumen et tutela, et impiorum aversor.
PSALMUS XXXIV. Inimicis excidium, sibi salutem precatur.
Dicit ergo : Confundantur, pro peccatis praeteritis : et revereantur,
PSALMUS XXXV. Impiorum malitia justitia Dei: iustorum gloria.
PSALMUS XXXVI. Bonorum et malorum dispares sunt spes et exitus.
Dicit ergo : 0 infirme, Noli aemulari, indignari scilicet, et offendi, in malignantibus,
PSALMUS XXXVIII. Agit de vanitate et brevitate vitae. Deum orat ut peccatum remittat, et sibi adsit.
PSALMUS XLI. Homo exsul et conturbatus anhelat ad meliorem vitam,
PSALMUS XLII. Spem in Domino reponit a quo judicari exoptat.
PSALMUS XLVI. Deus omnis terroe Dominus
PSALMUS XLVII. Magnus et laudabilis Dominus qui fundavit Sion.
PSALMUS XLVIII. Nihil prosunt opes contra infernum.
Dicit ergo : Audite haec, quae di- cturus sum, omnes gentes
PSALMUS L Poenitentis animae amara contritio.
PSALMUS LI. Frustra in divitiis sperant impii: salus est sperantibus in Domino.
Dicit ergo : Sic gaudebunt justi super afflictum iniquum, et dicent ridendo :
PSALMUS LII. Impiorum insipientia, numerus et paena.
Dicit ergo : Tales sunt mali, sed
Jacta super Dominum curam tuam.
Dicit ergo: Sic psallam, quia es Deus meus
Dicit ergo : Sic vana salus hominis, sed nos. faciemus vir Iidem,
PSALMUS LX. Exsul petit reditum, longam vitam, et ampliationem regni Christi.
Dicit ergo : Sic exclamari, et tu exaudisti me, et hoc in petra, Christo.
PSALMUS LXII. Exsul se in Dei laudibus consolatur : praedicit hostium ruinam.
PSALMUS LXIII. Implorat Dei opem contra inimicos : peribunt, et laetabitur justus.
Dicit ergo : Tanta mala patior, propter quod salvum fac : et etiam quia
Dicit ergo : Bene solvi quae non ra- pueram, quia o Deus Pater, tuscis,
Dicit ergo : Quae praemisi, sustinui ab omnibus simpliciter, et etiam extra-
Dicit ergo : Haec mala mihi intulerunt, ego vero e contrario, orationem meam, ad te,
Dicit ergo : Sic laudabo, et placebit talis laus Deo super vitulum novellum, .
PSALMUS LXIX. Oratio ad opem Dei petendam in magnis periculis.
PSALMUS LXX. Opem Dei implorat adversus persecutores : promittit se Deo gratias acturum.
Dicit ergo : Non est similis tibi : quia quantas ostendisti, etc.
PSALMUS LXXI. Christi regnum justum, pacificum et felix precatur.
Dicit ergo : Sic sit nomen ejus benedi- ctum, et dictum est, quia ante solem
PSALMUS LXXII. Impii felices in hac vita peribunt: Domino adhaerere bonum est.
Dicit ergo : Sic invidus, instabilis fui, terrena inordinate dilexi, et nescivi,
Dicit ergo : Sic rogo ut memor sis, quia ecce inimicus, Judaeorum scilicet populus, ((improperavit
Dicit ergo : Quoniam sic est ut praemisi, propter hoc vovete, et post votum, reddite Deo vestro.
PSALMUS LXXVII. Judaeos excitat memorando beneficia et flagella Dei.
Dicit ergo : Sic dedit volatilia ad capiendum apta : et post manducaverunt, et saturati sunt, nimis,
Dicit ergo : Sic eos in rebus suis affinxit, et post misit in eos iram,
Dicit ergo : Sic est destructa vinea Judaeae, sed, o Deus virtutum, quae
PSALMUS LXXXI. Domini deorum terrae judex judices improbos arguit.
PSALMUS LXXXII. Exponit hostium improperia, et illis exsilium imprecatur.
Dicit ergo : Sic rogo, ut placatus sis avertendo malum, et culpae et paenae :
Dicit ergo : Sic nullus similis, quia Deus est qui glorificatur in consilio, sanctorum suorum :
PSALMUS XCVII. Hortatio ad congratulandum Christo venturo.
Dicit ergo : Dixi, quod psallatis, et ecce modum addo quo psallere debetis.
Dicit ergo : Sic custodiebant testimo-
PSALMUS CII. Omnes creaturas invitat ad recolenda Dei beneficia.
Dicit ergo : Benedic, anima mea, Domino. Tob. xiii, 19 : Anima mea, benedic Dominum, quoniam,
PSALMUS CIV. Hortatur ad cultum Del, memorans ejus beneficia.
Dicit ergo : Sic fuit memor testamenti, promissionis scilicet, quod testamentum disposuit ad Abraham
Dicit ergo : Haec promissa fecit, et etiam dixit. Expone, ut prius.
PSALMUS CV. Deus ob suam bonitatem laudandus : Judaeorum ingratitudo.
Dicit ergo : Haec beneficia illis contulit, et in tantum aperta, quod ipsi crediderunt, verbis ejus.
Dicit ergo : Sic confitemini confessione peccati, et praecipue laudis,
PSALMUS CVII. Dicit cor suum ad Dei cultum paratum, et ideo victoriam sperat.
PSALMUS CVIII. Opem Dei implorat, et proditori dignas paenas praedicit.
PSALMUS CX. Laudat Deum ob beneficia, et incitat ad ejus timorem.
PSALMUS CXII. Laudandus Deus super omnia excelsus et exaltans humiles.
PSALMUS CXIV. Gratiarum actio pro liberatione a periculis.
PSALMUS CXVI. Ad laudandum Deum provocatio.
PSALMUS CXVIII. Multis modis ostendit beatam pilam in legis observatione esse positam.
PSALMUS CXIX. Vitae miserias luget, ab his liberari efflagitat.
PSALMUS CXX. Securus qui se Deo committit.
PSALMUS CXXII. Actus fiduciae in Deum tempore tribulationis.
PSALMUS CXXVI. Vani hominum labores quibus non opitulatur Dominus.
PSALMUS CXXVIII. Funestus impiorum exitus.
PSALMUS CXXIX. Oratio pro precando fiducialiter peccatorum petita.
PSALMUS CXXX. Humilitatis sincera professio.
PSALMUS CXXXIII. Hortatio ad benedicendum Domino.
Dicit ergo : Sic percussit magnos reges, et fortes, . Sehon scilicet, regem Amorrhaeorum,
PSALMUS CXXXVIII. Sciens Deum nihil latere, suam in eum fiduciam profitetur.
Dicit ergo : Sic omnia cognovisti, et prima: et hoc patet, supple, quia, tu, non alius, formasti me,
PSALMUS CXXXIX. Orat pro sua salute : hostibus imprecatur.
PSALMUS CXL. Petii regi a Domino tempore persecutionis.
Dicit ergo : Domine, clamavi, tam diu est, non modo clamo primo, ad te, Clamo, Ad te,
PSALMUS CXLI. Circumdatus a Saule orat pro sua salute.
PSALMUS CXLIII Gratias agit pro victoria: petit hostium exitium.
PSALMUS CXLV. Solus beatus qui soli Deo fidit.
Dicit ergo : Tanta est ejus potentia, talis veritas et justitia, et etiam o Sion,
PSALMUS CXLVI. Hortatio ad laudandum Deum ob ejus beneficia.
PSALMUS CXLVII. Ecclesiam invitat ad laudandum Deum qui eam bonis cumulavit.
PSALMUS CXLVIII. Invitat omnes creaturas ad laudandum Deum.
PSALMUS CXLIX. Gratiarum actio pro insigni victoria.
PSALMUS CL. In omnibus et ubique Deum celebrandum profitetur.
Dicit ergo sic : Malis repletus sum in meis membris, dicit Christus, et hac de causa positus " in tribulatione " tanta, quae mea erat, " invocavi " intus in cor-De, " Dominum " in membris meis, in
Sanctis antiquis qui gemebant. Osee, VI, 1: In tribulatione sua mane consurgent ad me ,hoc enim habebant remedii. II Paral; xx, 12, dixit Josaphat : Cum ignoremus quid agere debeamus, hoc solum habemus residui, ut oculos nostros dirigamus ad te. Thren. iii, 55 : Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
" Et ad Deum meum clamavi. " Interior enim vocatio cum silentio exteriori magna est, sed major cum in vocem exit, sed maxima cum in clamorem prorumpit. Psal. CXIX, 1: Ad Dominum cum tribularer clamavi, et exaudivit me. Baruch, iii, 1 : Et nunc Domine omnipotens, Deus Israel, anima in angustiis, et spiritus anxius. clamat ad te Et in Psal. CVI, 6 : Clamaverunt ad Dominum cum tribularentur.a Et exaudivit. " Hic fructus orationis ostenditur, vel magna et fructuosa oratio, et non inanis monstratur fuisse coram Domino per duo. Primo enim ostenditur fuisse acceptam. Secundo, efficacem, ibi, " Et clamor meus. "
Ait enim sic : " Clamavi " in meis membris fidelibus et Sanctis tribulatis, " Et exaudivit Dominus vocem meam, " et interiorem, et exteriorem. In Psal. xc, 15 : Clamabit ad me, et ego exaudiam eum. Sed unde ? " De templo sancto suo, " caelo, quod dicitur templum, quia templum dicitur quasi tectum amplum. Et dicitur hoc de caelo. Baruch, iii, 24 : 0 Israel, quam magna est domus Dei, et ingens locus possessionis ejus ! Item, templum est locus divino oultui deditus, et ibi servitur ei ab. Angelis. Daniel. VII, 10: Millia millium ministrabant ei, et decies centena millia assistebant ei. Et monstratur in hoc vivacitas auditus in Deo qui audit ita remotos. Sap. I, 10 : Tumultus murmurationum non abscondetur. Eccli. xlii, 20 : Non abscondit se ab eo ullus sermo. Vel templum dicitur ad litteram materialis Ecclesia, de qua ad litteram exaudit Deus, quia ad orandum specia-
Uter instituta est. Sic ostendit Salomon, III Reg. viii, 38 : Si quis cognoverit plagam cordis sui, et expanderit manus suas in domo hac, tu exaudies in caelo. Vel templum humana natura in Christo, in qua Deus habitat. Ad Coloss. II, 9 : In ipso habitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter. De primo exauditi sunt ante legem. De primo et secundo sub lege. De primo et secundo et tertio exaudimur in tempore gratiae.
" Et clamor meus, " tamquam efficax nuntius " in conspectu ejus, " veniens " introivit in aures ejus, " quod volebat impetrans : tunc enim oratio aures intrat cum impetrat, et donec propinquet, non consolabitur, et non discedet donec respiciat Altissimus. Et patet ex textu, quod in Deo eadem est visiva et auditiva vis : quia cum dixisset, " Clamor meus in conspectu, " quod pertinet ad visivam, statim addit, " Introivit in aures ejus, " quod pertinet ad auditivam. Psal. ci, 28: Tu autem idem ipse es. Apparet etiam, quod puram oportet esse orationem et mundam, quae intrat in conspectu Dei : imo aures ejus penetrat. Nullus immundus nuntius et sordidus, qui oculos Regis posset offendere, ad eum mittitur. Sic nec oratio mittenda est nisi munda: quod non est nisi procedat de corde mundo. Proverb. xv, 26 : Abominatio Domini cogitationes malae, quia de immundo procedunt corde, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo, hoc est, firmiter implebitur.
" Commota est, etc. " Hic est tertium, in quo postquam actum est de miseriis contractis ex peccato, et de Sanctorum orationibus gementium sub illis, subjungitur de adventu liberatoris, quod est quasi determinare quis fructus orationis praecedentis : et agitur de adventu duplici. Primo, de adventu in animam, quo venit in aliquos ante Incarnationem. Secundo, de adventu in carnem, ibi, " Inclinavit caelos et descendit. "
In prima duo secundum duo quae ad illum adventum pertinent. Aliquando venit ad animam terrorem incutiendo,quod pertinet ad justitiam. Aliquando immittendo amorem, quod pertinet ad misericordiam, ibi, " Ignis a facie ejus exarsit. "
In prima quatuor. Primo, terroris immissio quoad animae sensualitatem. Secundo, quoad animae rationem, ibi," Furti damenta montium. " Tertio, addit utriusque causam, ibi, " Quoniam iratus est. " Quarto,subjungit effectum consequentem ex commotione illa, ibi, " Ascendit fumus. "