First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
ZEJ _hLÌ 4 JL k idJ ZB _ b ò - A .
182 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
<5RD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC. 3Ì8
184 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
condannato dalla Chiesa come opposto alla divina rivelazione.
L I T I ÂE 213 Ecclesiae calamitatibus eadem po-
EX S. G I N D U L G E N T I A R U M 255
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 273
274 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 275
276 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 277
278 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
•ç06 E X S . C . INQUISITIONIS
mentum erat notorie publicum, et necessario nova celebra- tio coram parocho requirebatur.
E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M 47&
4 2 S P O L E T A N A SEU R E A T I N A
f>i8 BK ACTIS CONSISTORIALIBUS
6 1 8 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
622 EX. ACTIS CONSISTORIALIBUS
626 EX A C T I S COiNSISTORÏALIBUS
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 629/
LAURETANA 491
cultum* ceu demanium praetendebat, vel potius beneficentiam eeu Clerus sustinebat, respiceret. In hac opinionum discre- pantia, ait orator, tribunalia civilia duabus sententiis confor- mibus decreverunt non de cultus, sed de beneficientiae legato agi; ac propterea Demanium ad bonorum restitutionem obligarunt.
Hisce aliisque perpensis propositum fuit enodandum se- quens
Dubium
An sit standum vel recedendum a decisis in casu.
R ESOLUTIO . Sacra Cong. Concilii, re mature perpensa, sub die 17 decembris 1887 decernere censuit : Quoad le- gatum Ghir ar detti in decisis. Quoad reliqua obstare rem iudicatam, quae afficit omnes Clero Castrifidardi legitime aggregatus, imposito in omnibus perpetuo silentio ; et pa- rochus Moscatelli admittatur ad participationem a die captae possessionis.
Ex QUIBUS COLLIGES. I. Rem iudicatam oriri ex duabus sententiis conformibus super eadem controversia prolatis.
II. Sententiam, quae in rem iudicatam transit, tantae auctoritatis esse, ut de ente faciat non ens, et de falso verum et de albo nigrum,
III. Ideoque eam nedum exceptionem litis finitae parere et pro veritate haberi ; sed etiam quamcumque probationem in contrarium reu ce re.
IV. Imo nec praetextu instrumenti noviter reperti retra- ctari posse, ne ex dissonis aut forte sibi invicem contrariis sententiis, inexplicabiles difficultates oriantur.
V. Exceptionem rei iudicatae ita litis ingressum impe- dire, ut iudici adempia sit facultas inquirendi, utrum bene vel male iudicatum fuerit.
VI. Iudicem, qui habita oppositione exceptionis rei iudi- catae , denuo de causa cognoscit et sententiam priori con- trariam edit, actum nullum agere ; posterius iudicatum esse