First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Prmted in the United States of America
A P P E N D I X L In qua plura referuntur Decreta S. Rituum Congregationis.
Ad III. Petendum est indultum ab Apostolica Sede in casu.
positis Dubiis rescribere rata est, videlicet :
atus i. Sept. 1883 et Superiori anno
sit duplex Officium de Ssmo No- mine Mariae.
190 S . R . U . I N Q U I S I T I O N I S
S . R . U . I N Q U I S I T I O N I S 191
426 RESPONSIO AD ANIMADVERSIONES
4o2 A Q U É N . S E U M A S S I L I E N .
L U C E O R I E N . Z Y Ï O M I R I E N . 479
L A U R E T A N A E T R E C I N E T E N . 621
L A U R E T AN A ET R E C I N E T E N . 627
738 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 39
740 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 741
742 EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 743
744 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 745
746 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
BOIANEN. 677
In confirmationem metropolitanae sententiae et praeve- ntionis ab ea factae iuvat recolere, in hodierna disciplina, quidquid olim obtinuerit, certum esse, beneficia saecularia regularibus conferri non posse. Sane in const. Quod inscru- tabili 9 Iulii 1745 haec habet Benedictus XIV: « Celebris iamdudum est controversia, an canonici regulares capaces sint obtinendi et retinendi ecclesias parochiales absque in- dulto apostolico et saepe responsum est, absque indul- to apostolico ad saeculares parochias promoveri non posse. Ita respondit S. C. C. de anno 1581, eiusque responsum confirmatum fuit a Gregorio P. XIII. » Ex qua decisione Gregorii XIII arguit Fagnanus in cap. Quod Dei timor de .statu monachorum, n. 17, idem a fortiori dicendum esse de aliis regularibus ; « Infertur ut multo minus assumi possint ad curam animarum saecularium regulares aliorum ordi- num; . . . hinc cum fuerit quaesitum, an regulares possint praefici curae animarum ab Episcopo sine dispensatione apo- stolica, S. C. C. censuit - non posse nisi accedente dispen- satione, quae non videtur concedenda, nisi instante Episcopo pro necessitate vel utilitate ecclesiae... » Item Reclusius, Tractatu de concursibus etc. tit. 1. n. 134, regulares enu- merat inter incapaces acquirendi parochias, ac propterea non admittendos ad concursum, citata quoque S. C. C. in Mar- sor. Capellaniae 31 Ian. 1764, rationemque hanc affert: « Cum enim beneficia praesertim parochialia et curata de sui natura sint perpetua, habentia ex propria indole titulum perpetuo collativum, ideo regulares incapaces de iure effi- ciuntur, eo quod e perpetuis in manualia, et amovibilia de- migrarent, ex quo regulares ex voto obedientiae incapaces ad perpetua beneficia reputentur. > Hinc tandem concludit Bouix, post varias de iure antiquo, disquisitiones, De Re- gularibus, part. V, cap. IV* propos. 2: « certa omnino evasit indulti apostolici necessitas, ut possint regulares sae- cularibus parochiis praefici, ita ut hodie res prorsus sit extra controversiam. »
Opponi posset, inde ab anno 1870 obtentum fuisse a